Skąd ta nazwa pochodzi od syndromu Münchausena przez pełnomocnika?
Termin „zespół Münchausena przez pełnomocnika” został ukuty w 1977 roku przez brytyjskiego pediatrę Roya Meadowa, który nazwał tę chorobę na cześć barona Munchausena, XVIII-wiecznego niemieckiego szlachcica znanego z opowiadania przesadzonych i niewiarygodnych historii. Meadow użyła tej nazwy do opisania przypadków, w których rodzic lub opiekun sfabrykował lub wyolbrzymił objawy choroby u dziecka, aby zyskać uwagę i współczucie.
Chociaż pierwotnie uważano, że jest to rzadkie zaburzenie, w ostatnich latach MSbP jest coraz częściej rozpoznawane. Szacuje się, że ofiarą MSbP może być 1-2% dzieci hospitalizowanych z powodu problemów zdrowotnych.
Rozpoznanie MSbP może być trudne, ponieważ opiekun może bardzo przekonująco opisywać objawy dziecka. Istnieją jednak pewne wskazówki, które mogą sugerować MSbP, takie jak:
* Historia wielu problemów zdrowotnych u dziecka, z objawami, które pojawiają się i znikają nagle lub ustępują pod nieobecność opiekuna
* Brak obiektywnych dowodów potwierdzających objawy występujące u dziecka
* Opiekun, który sprawia wrażenie bardzo skupionego na problemach zdrowotnych dziecka i który czerpie przyjemność z uwagi, jaką otrzymuje
* Opiekun, który nie wyraża zgody na leczenie dziecka przez lekarza lub przeszkadza w leczeniu dziecka
Jeśli podejrzewa się MSbP, ważne jest, aby skierować dziecko i opiekuna do specjalisty zdrowia psychicznego w celu oceny. Leczenie MSbP zazwyczaj obejmuje psychoterapię opiekuna i dziecka, a także środki ochronne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia dziecka.