Czym można unieruchomić miejsca złamania?

Istnieje kilka metod i urządzeń, które można zastosować do unieruchomienia miejsc złamania, pomagając zapobiec dalszemu przemieszczaniu się i potencjalnemu uszkodzeniu otaczających tkanek. Oto kilka powszechnie stosowanych technik unieruchamiania złamań:

1. Szyny: Szyny to sztywne lub półsztywne urządzenia, które można założyć na kończynę w celu ograniczenia ruchu w miejscu złamania. Mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno, metal, plastik lub włókno szklane. Szyny można stosować w celu tymczasowego unieruchomienia przed dalszym leczeniem lub na dłuższy okres, jeśli złamanie jest stabilne i nie wymaga interwencji chirurgicznej.

2. Obsady: Casty są sztywniejszymi urządzeniami unieruchamiającymi w porównaniu do szyn. Zwykle są wykonane z gipsu paryskiego, włókna szklanego lub kombinacji materiałów. Opaski całkowicie otaczają uszkodzoną kończynę lub część ciała, zapewniając większe wsparcie i ochronę niż szyny. Często stosuje się je do długotrwałego unieruchomienia złamań, szczególnie gdy kluczowe jest ustawienie i stabilność.

3. Szelki funkcjonalne: Aparaty funkcjonalne to urządzenia, które umożliwiają kontrolowany ruch, a jednocześnie zapewniają wsparcie kontuzjowanemu obszarowi. Są powszechnie stosowane w przypadku złamań, które nie wymagają całkowitego unieruchomienia lub gdy pewien stopień ruchu jest korzystny dla procesu gojenia. Aparaty funkcjonalne mogą być wykonane z różnych materiałów, w tym z tworzywa sztucznego, metalu lub tkaniny.

4. Przyczepność: Trakcja polega na przyłożeniu siły ciągnącej do kończyny lub części ciała za pomocą ciężarków i kół pasowych. Jest powszechnie stosowany w przypadku niektórych rodzajów złamań, szczególnie tych obejmujących kręgosłup lub kości długie. Trakcja pomaga wyrównać fragmenty kości, złagodzić skurcze mięśni i zmniejszyć ból.

5. Zewnętrzne stabilizatory: Stabilizatory zewnętrzne to urządzenia składające się z metalowych kołków lub śrub wprowadzanych do kości powyżej i poniżej miejsca złamania, połączonych z zewnętrzną ramą. Zapewniają stabilność i dopasowanie do złamanej kości, umożliwiając w niektórych przypadkach wczesną mobilizację. Stabilizatory zewnętrzne są często stosowane w przypadku skomplikowanych złamań, złamań otwartych lub w sytuacjach, w których wewnętrzne mocowanie za pomocą płytek i śrub nie jest odpowiednie.

Konkretną metodę unieruchomienia złamania ustala się na podstawie rodzaju złamania, jego umiejscowienia, ciężkości oraz indywidualnego stanu pacjenta. Lekarz oceni złamanie i zaleci najwłaściwszą technikę unieruchomienia, aby zapewnić prawidłowe gojenie i powrót do zdrowia.