Jakie mechanizmy kompensacyjne działają na rzecz utrzymania ciśnienia krwi w obliczu jego utraty?

Kilka mechanizmów kompensacyjnych utrzymuje ciśnienie krwi w obliczu utraty krwi lub hipowolemii:

1. Tachykardia: Tętno wzrasta, aby pompować więcej krwi na minutę, zwiększając w ten sposób pojemność minutową serca i utrzymując ciśnienie krwi.

2. Zwężenie naczyń: Naczynia krwionośne zwężają się, szczególnie w mniej istotnych narządach, aby przekierować przepływ krwi do ważnych narządów, takich jak mózg, serce i nerki. Pomaga to utrzymać ciśnienie krwi poprzez zwiększenie ogólnoustrojowego oporu naczyniowego.

3. Aktywacja układu renina-angiotensyna-aldosteron (RAAS): Nerki uwalniają reninę w odpowiedzi na zmniejszony przepływ krwi i zmniejszone dostarczanie sodu do kanalików dystalnych. Renina przekształca angiotensynę I w angiotensynę II, co powoduje zwężenie naczyń i stymuluje nadnercza do uwalniania aldosteronu. Aldosteron wspomaga wchłanianie zwrotne sodu i wody w nerkach, zwiększając objętość krwi i ciśnienie krwi.

4. Aktywacja współczulnego układu nerwowego: Aktywacja współczulnego układu nerwowego prowadzi do zwiększenia częstości akcji serca i siły skurczu, a także zwężenia naczyń. Efekty te zwiększają ciśnienie krwi.

5. Odruch barorefleksowy i odruch zatoki szyjnej: Odruchy te wyczuwają zmiany ciśnienia krwi i uruchamiają mechanizmy kompensacyjne. Na przykład, gdy ciśnienie krwi spada, odruch barorowy powoduje przyspieszenie akcji serca i zwężenie naczyń, co pomaga podnieść ciśnienie krwi.

6. Przesunięcie płynu z przestrzeni międzywęzłowych: Gdy ciśnienie krwi spada, płyn przemieszcza się z przestrzeni śródmiąższowych do przedziału naczyniowego, zwiększając objętość i ciśnienie krwi.

7. Zwiększone uwalnianie wazopresyny (hormonu antydiuretycznego): Wazopresyna wspomaga wchłanianie zwrotne wody w nerkach, zmniejszając wydalanie moczu i oszczędzając płyn, co może pomóc w utrzymaniu ciśnienia krwi.

Te mechanizmy kompensacyjne współpracują ze sobą, aby utrzymać ciśnienie krwi w wąskim zakresie pomimo zmian objętości krwi. Jeśli jednak utrata krwi jest poważna lub długotrwała, mechanizmy te mogą nie wystarczyć, a ciśnienie krwi może spaść do krytycznie niskiego poziomu, co prowadzi do wstrząsu i uszkodzenia narządów.