Czy przy niskim ciśnieniu krwi podaje się sól fizjologiczną, czy też podaje się leki zawierające mleczan?

W przypadku niskiego ciśnienia krwi, zwanego także niedociśnieniem, rodzaj podawanego płynu dożylnego zależy od przyczyny i stanu pacjenta. Zwykły roztwór soli fizjologicznej (0,9% chlorek sodu) i roztwór Ringera z mleczanem to dwa powszechnie stosowane płyny dożylne, ale ich konkretne zastosowanie różni się w zależności od scenariusza klinicznego.

1. Zwykła sól fizjologiczna (0,9% chlorek sodu):

- Zwykły roztwór soli fizjologicznej stosuje się przede wszystkim do przywracania objętości płynów w przypadku odwodnienia, braku równowagi elektrolitowej lub wstrząsu.

- Jest to roztwór hipertoniczny w porównaniu do przedziałów płynowych organizmu.

- Można go stosować w przypadku niskiego ciśnienia krwi, gdy istnieje potrzeba szybkiej resuscytacji płynowej i zwiększenia objętości płynu pozakomórkowego.

- Jednak ze względu na zawartość sodu sól fizjologiczna nie zawsze jest najlepszym wyborem dla pacjentów z pewnymi schorzeniami, takimi jak zastoinowa niewydolność serca lub ciężka choroba nerek, u których należy uważnie monitorować przeciążenie płynami i zaburzenia elektrolitowe.

2. Roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu:

- Roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu to zrównoważony roztwór elektrolitów zawierający jony sodu, potasu, wapnia i chloru, a także mleczan.

- Często jest on preferowany zamiast zwykłej soli fizjologicznej w przypadkach, gdy istnieje ryzyko hiponatremii (niski poziom sodu) lub gdy istnieje potrzeba uzupełnienia płynów fizjologicznych.

- Mleczan, prekursor wodorowęglanów, pomaga w korygowaniu kwasicy metabolicznej.

- Roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu jest powszechnie stosowany w przypadkach niedociśnienia związanego z odwodnieniem, krwotokiem, oparzeniami lub innymi stanami, w których następuje utrata płynów i elektrolitów.

Podsumowując, chociaż w leczeniu niskiego ciśnienia krwi można stosować zarówno sól fizjologiczną, jak i roztwór Ringera z dodatkiem mleczanu, wybór między nimi zależy od konkretnego stanu pacjenta, przyczyny niedociśnienia oraz ogólnego stanu płynów i elektrolitów. Decyzję o podaniu płynu zwykle podejmuje pracownik służby zdrowia na podstawie jego oceny i zrozumienia potrzeb pacjenta.