Jak rozpoznać zespół wstrząsu toksycznego?

Diagnozowanie zespołu wstrząsu toksycznego (TSS) obejmuje połączenie rozpoznania objawów, przeprowadzenia badania fizykalnego i przeprowadzenia badań laboratoryjnych. Oto kluczowe kroki diagnostyczne:

1. Objawy:

- Gorączka i dreszcze

- Niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie)

- Czerwona, obrzęknięta wysypka przypominająca oparzenie słoneczne, często pojawiająca się w miejscu wstrzyknięcia lub nacięciu chirurgicznym

- Nudności i wymioty

- Biegunka

- Bóle mięśni (bóle mięśni)

- Zawroty głowy i omdlenia

- Zamieszanie i dezorientacja

- Przyspieszony oddech i tętno

- Napady

2. Egzamin fizyczny:

- Przeprowadza się dokładne badanie fizykalne w celu wykrycia takich objawów, jak:

- Rozległa wysypka

- Suche błony śluzowe

- Złuszczanie skóry, szczególnie na dłoniach i podeszwach stóp

- Objawy niewydolności wielonarządowej, w tym dysfunkcja nerek, wątroby, płuc i serca

3. Badania laboratoryjne:

- Badania krwi:

- Pełna morfologia krwi (CBC) może ujawnić małą liczbę płytek krwi (trombocytopenia), podwyższoną liczbę białych krwinek (leukocytozę) i niedokrwistość

- Posiewy krwi wykonuje się w celu wykrycia obecności bakterii, zwykle Staphylococcus aureus lub Streptococcus pyogenes

- Badania moczu:

- Badanie moczu może wykazać objawy dysfunkcji nerek

- Inne badania:

- Badania czynności wątroby

- Badania czynności nerek

- Badania krzepnięcia (w celu oceny funkcji krzepnięcia krwi)

4. Potwierdzenie diagnozy:

TSS diagnozuje się, gdy dana osoba spełnia określone kryteria, zwane kryteriami Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC). Kryteria te obejmują występowanie co najmniej trzech z następujących objawów:

- Gorączka

- Wysypka

- Niskie ciśnienie krwi

- Zajęcie co najmniej trzech układów narządów (np. skóry, przewodu pokarmowego, układu krążenia, nerek)

- Izolacja S. aureus lub S. pyogenes z normalnie sterylnego miejsca (takiego jak krew, tkanka głęboka lub ropień)

W przypadku podejrzenia TSS kluczowe znaczenie ma wczesne rozpoznanie i szybkie leczenie, ponieważ nieleczony może szybko postępować i prowadzić do poważnych powikłań, a nawet śmierci.