Dlaczego w czasie depresji niektórzy mężczyźni zauważyli, że ich rola w rodzinie zmniejszyła się?

Utrata dochodów i bezrobocie: Wielki Kryzys doprowadził do powszechnej utraty pracy i trudności ekonomicznych, nieproporcjonalnie dotykając mężczyzn, którzy byli głównymi żywicielami rodziny. Ta utrata dochodów i bezrobocie bezpośrednio wpłynęły na ich zdolność do utrzymania rodzin, kwestionując ich tradycyjną rolę dostawców usług finansowych.

Normy i oczekiwania dotyczące płci: W czasie kryzysu tradycyjne role płciowe były nadal głęboko zakorzenione w społeczeństwie. Oczekiwano, że mężczyźni będą głównymi zarabiającymi i obrońcami swoich rodzin. Niemożność pełnienia tej roli z powodu bezrobocia lub obniżonych dochodów może prowadzić do poczucia nieadekwatności, wstydu i zmniejszonego poczucia męskości.

Piętno kulturowe: Mężczyźni, którzy w czasie depresji byli bezrobotni lub borykali się z problemami finansowymi, często spotykali się z napiętnowaniem społecznym i krytyką. W społeczeństwie panował pogląd, że mężczyźni powinni być silni i zdolni do utrzymania swoich rodzin. To piętno kulturowe może jeszcze bardziej osłabić poczucie własnej wartości mężczyzn i ich postrzeganą rolę w rodzinie.

Zmieniająca się dynamika rodziny: Napięcia ekonomiczne związane z depresją doprowadziły również do zmian w dynamice rodziny. W niektórych przypadkach kobiety były zmuszane do podejmowania płatnej pracy poza domem, aby uzupełnić dochody rodziny, kwestionując tradycyjne role płciowe i potencjalnie zmieniając struktury władzy w rodzinie. Może to jeszcze bardziej zmniejszyć poczucie męskiej dominacji i znaczenia w rodzinie.

Większa zależność od wsparcia rządowego: Kryzys był świadkiem bezprecedensowego rozszerzenia rządowych programów interwencyjnych i socjalnych. To z kolei zmniejszyło zależność rodzin od mężczyzn jako jedynych żywicieli rodziny i wprowadziło nowe poczucie zależności od zewnętrznych źródeł wsparcia. Może to jeszcze bardziej osłabić poczucie autonomii mężczyzn i ich tradycyjną rolę żywicieli rodziny.