Co to jest natychmiastowa identyfikacja?

Natychmiastowa identyfikacja, powszechnie nazywana „identyfikacją naocznego świadka” lub „identyfikacją na miejscu”, odnosi się do procedury, w ramach której świadek lub ofiara przestępstwa otrzymuje natychmiastową możliwość zidentyfikowania sprawcy wkrótce po zaistnieniu zdarzenia.

Podczas natychmiastowej identyfikacji funkcjonariusze organów ścigania lub śledczy przedstawiają podejrzanego, zwykle w ciągu kilku minut lub godzin od popełnienia przestępstwa, aby świadek mógł go obserwować. Świadka pyta się, czy potrafi zidentyfikować osobę jako sprawcę.

Celem natychmiastowej identyfikacji jest uzyskanie w odpowiednim czasie i potencjalnie dokładnej identyfikacji sprawcy, podczas gdy pamięć świadka jest wciąż świeża i żywa. Uważa się, że identyfikacja dokonana wkrótce po zdarzeniu może zmniejszyć prawdopodobieństwo błędnej identyfikacji i zwiększyć wiarygodność relacji naocznych świadków.

Jednak natychmiastowa identyfikacja może być również problematyczna i podatna na błędy z powodu takich czynników, jak stres, niepokój, ograniczone możliwości obserwacji lub wpływ sugestywnych wskazówek ze strony organów ścigania. Aby zapewnić wiarygodność i uczciwość natychmiastowej identyfikacji, organy ścigania przestrzegają ścisłych wytycznych i procedur. Wytyczne te mają na celu zminimalizowanie ryzyka błędnej identyfikacji i ochronę praw oskarżonego.