Dlaczego kości długie u człowieka zawierają czerwony szpik kostny?

Twierdzenie, że w kościach długich człowieka występuje czerwony szpik kostny, nie jest do końca poprawne. Podczas gdy niektóre kości długie zawierają czerwony szpik kostny, inne zawierają żółty szpik kostny. Rozmieszczenie czerwonego i żółtego szpiku kostnego w kościach długich zmienia się w ciągu życia człowieka.

* Czerwony szpik kostny: Ten typ szpiku kostnego jest odpowiedzialny za wytwarzanie komórek krwi, w tym czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi. Czerwony szpik kostny znajduje się w płaskich kościach czaszki, mostka, żeber, kręgów i miednicy, a także w tkance kostnej gąbczastej na końcach kości długich. U niemowląt i małych dzieci cały szpik kostny jest czerwony.

* Żółty szpik kostny: Ten typ szpiku kostnego składa się głównie z komórek tłuszczowych i nie wytwarza komórek krwi. Żółty szpik kostny znajduje się w trzonie kości długich. Wraz z wiekiem część czerwonego szpiku kostnego w kościach długich jest stopniowo zastępowana przez żółty szpik kostny. Proces ten rozpoczyna się u późnych nastolatków lub wczesnych lat dwudziestych i trwa przez całą dorosłość.

Obecność czerwonego szpiku kostnego w kościach długich umożliwia wytwarzanie krwinek blisko obszarów organizmu, w których są one potrzebne. Płaskie kości i kręgi zawierające czerwony szpik kostny znajdują się w pobliżu głównych naczyń krwionośnych zaopatrujących narządy i tkanki organizmu. Czerwony szpik kostny znajdujący się w tkance kostnej gąbczastej na końcach kości długich pomaga zaspokoić zapotrzebowanie kończyn na komórki krwi.

Zastąpienie czerwonego szpiku kostnego żółtym szpikiem kostnym wraz z wiekiem jest normalną częścią procesu starzenia. Nie świadczy o problemie zdrowotnym, chyba że pojawi się przedwcześnie lub towarzyszą mu inne objawy, takie jak anemia czy zmęczenie.