Kto nazwał kości ciała?

Pierwszy odnotowany przypadek systematycznego nadawania nazw kościom ciała datuje się na II wiek, kiedy to rzymski lekarz Galen przeprowadził szereg sekcji i nadał znalezionym kościom nazwy. Prace Galena w dużej mierze opierały się na tekstach anatomicznych greckiego lekarza Hipokratesa, który żył w V wieku p.n.e. i opisał niektóre kości ciała, nie podając jednak kompleksowego systemu nazewnictwa. Jest jednak prawdopodobne, że Galen jako pierwszy formalnie nazwał wiele kości, których używamy dzisiaj.

Prace Galena wywarły ogromny wpływ, a jego opisy anatomiczne przez wiele stuleci uznawano za wiarygodne. Dopiero w okresie renesansu, kiedy ponownie wzrosło zainteresowanie anatomią człowieka, naukowcy zaczęli kwestionować niektóre ustalenia Galena. W XVI wieku belgijski anatom Andreas Vesalius opublikował przełomową książkę „De Humani Corporis Fabrica”, która zawierała szczegółowe i dokładne ilustracje ludzkiego ciała. Vesalius poprawił niektóre błędy Galena i wprowadził nowe terminy anatomiczne, które są nadal w użyciu.

Obecnie nazewnictwo kości reguluje Międzynarodowa Nomenklatura Terminów Anatomicznych (INA), która jest znormalizowaną terminologią używaną przez anatomów i lekarzy na całym świecie. INA została opublikowana po raz pierwszy w 1895 r. i jest regularnie aktualizowana w celu uwzględnienia nowych osiągnięć i odkryć naukowych.