Gdzie w układzie pokarmowym trawione są składniki odżywcze?
1. Węglowodany :
- Usta:Trawienie węglowodanów rozpoczyna się w jamie ustnej za pomocą enzymu amylazy ślinowej, który rozpoczyna rozkład skrobi na cukry proste.
- Jelito cienkie:Większość trawienia węglowodanów zachodzi w jelicie cienkim. Trzustka uwalnia enzymy, takie jak amylaza trzustkowa, maltaza, sukraza i laktaza, które dalej rozkładają złożone węglowodany na cukry proste, takie jak glukoza, fruktoza i galaktoza. Cukry te są następnie wchłaniane do krwioobiegu przez ściany jelit.
2. Białka :
- Żołądek:Trawienie białek rozpoczyna się w żołądku za pomocą enzymu pepsyny, który jest aktywowany przez kwaśne środowisko. Pepsyna rozkłada białka na mniejsze fragmenty peptydowe.
- Jelito cienkie:Dalsze trawienie białek następuje w jelicie cienkim. Trzustka uwalnia enzymy, takie jak trypsyna, chymotrypsyna i karboksypeptydazy, które w dalszym ciągu rozkładają peptydy na poszczególne aminokwasy. Aminokwasy te są następnie wchłaniane do krwioobiegu przez ściany jelit.
3. Tłuszcze :
- Jama ustna:Lipaza językowa, enzym obecny w ślinie, rozpoczyna początkowy rozkład tłuszczów, ale większość trawienia tłuszczów zachodzi w jelicie cienkim.
- Jelito cienkie:Trzustka uwalnia enzymy zwane lipazami, które rozkładają trójglicerydy (główną formę tłuszczu w żywności) na kwasy tłuszczowe i glicerol. Żółć wytwarzana przez wątrobę i magazynowana w pęcherzyku żółciowym pomaga emulgować tłuszcze, ułatwiając ich rozkład przez lipazy. Powstałe kwasy tłuszczowe i glicerol są wchłaniane do układu limfatycznego i ostatecznie przedostają się do krwioobiegu.
4. Kwasy nukleinowe (DNA i RNA) :
- Jelito cienkie:Nukleazy, enzymy wytwarzane przez trzustkę i komórki jelitowe, rozkładają kwasy nukleinowe na nukleotydy. Nukleotydy są następnie rozkładane na poszczególne zasady azotowe, cukry i cząsteczki fosforanów, które są wchłaniane do krwioobiegu.
Warto zauważyć, że układ trawienny odgrywa również rolę w wchłanianiu witamin, minerałów i wody. Jelito cienkie jest głównym miejscem wchłaniania większości składników odżywczych, co ułatwiają różne mechanizmy transportu i wyspecjalizowane struktury, takie jak kosmki i mikrokosmki.