Jak lekarze leczą zaparcia?
1. Modyfikacje stylu życia:
- Zmiany w diecie:Zwiększenie spożycia pokarmów bogatych w błonnik (owoce, warzywa, produkty pełnoziarniste) i spożycie wody może pomóc zmiękczyć stolce i promować regularne wypróżnienia.
- Regularne ćwiczenia:Aktywność fizyczna stymuluje układ trawienny i pomaga w utrzymaniu regularności jelit.
- Ustal rutynę:staraj się codziennie ustalić stałą porę korzystania z łazienki, nawet jeśli nie czujesz takiej potrzeby.
2. Środki przeczyszczające:
- Środki przeczyszczające dostępne bez recepty:zazwyczaj stanowią one pierwszą linię leczenia łagodnych zaparć. Przykłady obejmują środki zmiękczające stolec, środki przeczyszczające tworzące masę i osmotyczne środki przeczyszczające.
- Środki przeczyszczające na receptę:W przypadku cięższych zaparć lub gdy leki dostępne bez recepty są nieskuteczne, można przepisać silniejsze środki przeczyszczające. Mogą one obejmować pobudzające środki przeczyszczające i aktywatory kanałów chlorkowych.
3. Lewatywa i czopki:
- Lewatywy:Są to roztwory podawane do odbytnicy w celu stymulacji wypróżnień. Mogą zapewnić szybką ulgę w przypadku ciężkich zaparć.
- Czopki:Czopki lecznicze wprowadzane do odbytnicy mogą pomóc zmiękczyć stolce i pobudzić wypróżnienia.
4. Terapia Biofeedbackiem:
- Terapia ta pomaga pacjentom nauczyć się rozluźniać mięśnie miednicy i poprawiać koordynację podczas wypróżnień, szczególnie w przypadku defekacji dyssynergicznej (trudności z koordynacją mięśni biorących udział w defekacji).
5. Operacja:
- W rzadkich przypadkach u osób z ciężkimi zaparciami, które nie reagują na inne metody leczenia, może być konieczna operacja. Opcje chirurgiczne obejmują usunięcie części okrężnicy, naprawę wypadania odbytnicy lub wykonanie kolostomii (tworzenie otworu w jamie brzusznej, aby umożliwić przejście stolca).
6. Leki:
- Niektóre leki mogą powodować lub nasilać zaparcia jako skutek uboczny. Lekarze mogą zalecić alternatywne leki lub sposoby radzenia sobie z zaparciami spowodowanymi niektórymi lekami.
7. Terapia behawioralna:
- W przypadku przewlekłych zaparć związanych z czynnikami psychologicznymi, takimi jak strach lub unikanie, korzystna może być terapia poznawczo-behawioralna.
Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu właściwej oceny i leczenia zaparć. Potrafią określić przyczynę i zalecić najbardziej odpowiedni plan leczenia w oparciu o indywidualne potrzeby.