Jakie choroby wynikają z braku pożywienia?
1. Marazmus:
- Ciężka postać niedożywienia charakteryzująca się skrajnym wyniszczeniem i wyczerpaniem zapasów tkanki tłuszczowej, mięśniowej i glikogenu.
- Występuje, gdy w diecie występuje ogólny niedobór składników odżywczych i kalorii.
2. Kwashiorkor:
- Stan niedożywienia spowodowany głównie niedoborem białka, podczas gdy w diecie może być wystarczająca ilość kalorii pochodzących z węglowodanów.
- Objawy obejmują obrzęk (obrzęk) twarzy, nóg i stóp, wraz z zahamowaniem wzrostu, przebarwieniem skóry i uszkodzeniem wątroby.
3. Szkorbut:
- Spowodowane poważnym niedoborem witaminy C.
- Prowadzi do krwawienia dziąseł, problemów skórnych, osłabienia i utrudnionego gojenia się ran.
4. Beri-beri:
- Grupa chorób spowodowanych niedoborem tiaminy (witaminy B1).
- Mokra beri-beri wpływa na układ sercowo-naczyniowy, powodując objawy takie jak szybkie bicie serca, zatrzymanie płynów i obrzęki, podczas gdy sucha beri-beri wpływa na układ nerwowy, prowadząc do osłabienia mięśni, dezorientacji i trudności w mówieniu.
5. Pelagra:
- Występuje z powodu niedoboru niacyny (witaminy B3) i, w ciężkich przypadkach, tryptofanu, aminokwasu, który można przekształcić w niacynę.
- Objawy obejmują zmiany skórne, problemy trawienne i demencję, tworząc klasyczne „3 D” pelagry (zapalenie skóry, biegunka, demencja).
6. Ślepota nocna (niedobór witaminy A):
- Spowodowane niedoborem witaminy A, prowadzące do pogorszenia widzenia w warunkach słabego oświetlenia.
7. Krzywica (niedobór witaminy D):
- Występuje u dzieci i młodzieży i jest spowodowana niedoborem witaminy D, co powoduje miękkie i osłabione kości, co prowadzi do deformacji szkieletu.
8. Zaburzenia niedoboru jodu (IDD):
- Wynik niedostatecznego spożycia jodu, wpływający przede wszystkim na czynność tarczycy.
- Może prowadzić do wola (powiększenia tarczycy), niepełnosprawności intelektualnej i problemów rozwojowych.
9. Niedokrwistość z niedoboru żelaza:
- Występuje z powodu niskiego poziomu żelaza w organizmie.
- Powoduje zmęczenie, osłabienie, bladość skóry i duszność.
Należy zauważyć, że zapobieganie i leczenie tych chorób często wiąże się z uwzględnieniem podstawowych czynników społecznych, ekonomicznych i politycznych w celu zapewnienia odpowiedniego dostępu i dostępności żywności.