Co powoduje bicie serca?
1. Depolaryzacja węzła SA: Węzeł SA samoistnie wytwarza impuls elektryczny w wyniku napływu dodatnio naładowanych jonów (sodu i wapnia) do komórek. Napływ ten powoduje depolaryzację komórek w węźle SA, co oznacza, że ich potencjał elektryczny staje się bardziej dodatni.
2. Opóźnienie węzła przedsionkowo-komorowego (AV): Impuls elektryczny przemieszcza się z węzła SA przez prawy i lewy przedsionek, powodując ich skurcz i wypychanie krwi do komór. Gdy impuls dociera do węzła przedsionkowo-komorowego (AV), który znajduje się pomiędzy przedsionkami a komorami, następuje niewielkie opóźnienie. To opóźnienie pozwala przedsionkom zakończyć skurcz, zanim zaczną się kurczyć komory.
3. Aktywacja jego pakietu: Impuls elektryczny następnie przemieszcza się wyspecjalizowaną ścieżką zwaną wiązką Hisa, która dzieli się na lewą i prawą gałąź pęczka. Gałęzie te przenoszą impuls elektryczny do lewej i prawej komory.
4. Depolaryzacja i skurcz komór: Gdy impuls elektryczny dociera do komór, powoduje również depolaryzację ich komórek. Ta depolaryzacja powoduje skurcz komór, z siłą pompując krew do tętnic (aorty i tętnicy płucnej).
5. Repolaryzacja i relaksacja: Po skurczu komór ulegają one repolaryzacji, podczas której dodatnio naładowane jony wewnątrz komórek wracają do stanu spoczynku. Repolaryzacja powoduje rozluźnienie komór, co pozwala im ponownie napełnić się krwią w przygotowaniu na następne uderzenie serca.
6. Cykl serca: Sekwencja zdarzeń opisana powyżej stanowi jeden pełny cykl serca:
- Skurcz:Faza, podczas której komory kurczą się i pompują krew z serca.
- Rozkurcz:Faza, podczas której komory rozluźniają się i wypełniają krwią.
Bicie serca reguluje autonomiczny układ nerwowy, który może zwiększać lub zmniejszać tętno w zależności od potrzeb organizmu, np. podczas wysiłku fizycznego lub odpoczynku.
