Jak mogę zbadać migotanie przedsionków (formę arytmii serca)?

Istnieje kilka metod badania migotania przedsionków (AFib), formy arytmii serca. Oto kilka typowych metod testowania:

1. Elektrokardiogram (EKG):

- EKG to nieinwazyjne badanie rejestrujące czynność elektryczną serca. Potrafi wykryć nieregularne bicie serca oraz określić tętno i rytm.

- Standardowe EKG wykonuje się za pomocą elektrod przymocowanych do klatki piersiowej, ramion i nóg. 12-odprowadzeniowe EKG zapewnia bardziej szczegółowy zapis aktywności elektrycznej serca.

- W badaniu EKG można wykryć krótkie epizody migotania przedsionków, ale jeśli podczas badania nie występuje arytmia, może ona nie zostać wykryta.

2. Monitor Holtera:

- Monitor Holtera to przenośne urządzenie EKG noszone przez dłuższy okres, zwykle 24 godziny lub dłużej. W sposób ciągły rejestruje aktywność elektryczną serca podczas codziennych czynności.

- Monitorowanie metodą Holtera jest przydatne do wykrywania sporadycznych lub napadowych epizodów AFib, które mogą nie zostać uchwycone podczas standardowego EKG.

3. Rejestrator zdarzeń:

- Rejestrator zdarzeń to małe, przenośne urządzenie, którego można używać do rejestrowania rytmu serca przez dłuższy czas niż monitor Holtera, zwykle do kilku tygodni lub miesięcy.

- Jest zwykle stosowany u osób, u których występują rzadkie objawy rytmu serca, takie jak sporadyczne kołatanie serca lub zawroty głowy. Kiedy pojawią się objawy, osoba może aktywować urządzenie, aby zarejestrować epizod.

4. Echokardiogram (Echo):

- Echokardiogram wykorzystuje fale ultradźwiękowe do tworzenia obrazów serca. Może pomóc w ocenie struktury i funkcji serca, w tym wielkości i funkcji komór serca, funkcji zastawek i wzorców przepływu krwi.

- Badanie echo może pomóc w zidentyfikowaniu podstawowych schorzeń związanych z AFib, takich jak nieprawidłowości zastawek, powiększenie serca lub zakrzepy krwi.

5. Badania krwi:

- Można wykonać niektóre badania krwi, takie jak badania czynności tarczycy i badania poziomu elektrolitów, w celu wykrycia schorzeń, które mogą przyczyniać się do wystąpienia AFib, takich jak problemy z tarczycą lub zaburzenia równowagi elektrolitowej.

- Badania krwi mogą również wykryć markery związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju AFib, takie jak wysoki poziom niektórych hormonów lub markery stanu zapalnego.

6. Echokardiogram przezprzełykowy (TEE):

- TEE to specjalistyczna forma badania echokardiograficznego wykonywana poprzez wprowadzenie małej sondy ultradźwiękowej do przełyku, znajdującego się za sercem. Zapewnia szczegółowe obrazy struktur serca, w tym lewego przedsionka, skąd często powstaje AFib.

- TEE jest szczególnie przydatne do oceny pacjentów z podejrzeniem skrzeplin przedsionkowych (skrzepów krwi) przed poddaniem się pewnym zabiegom, takim jak terapia ablacyjna w przypadku AFib.

Ważne jest, aby skonsultować się z pracownikiem służby zdrowia, np. kardiologiem, aby określić najwłaściwszą metodę badania na podstawie indywidualnych objawów i czynników ryzyka. Zaleci wykonanie niezbędnych badań w celu zdiagnozowania lub wykluczenia AFib i podejmie dalsze decyzje dotyczące leczenia.