Jak powstaje przykurcz w mięśniu?

Przykurcze mięśni mogą wystąpić z powodu różnych czynników, które prowadzą do skracania i usztywniania włókien mięśniowych. Do najczęstszych przyczyn przykurczów zalicza się:

1. Unieruchomienie: Długotrwałe unieruchomienie kończyny lub stawu, na przykład po operacji lub urazie, może powodować skrócenie i osłabienie mięśni, co prowadzi do przykurczów. Bez regularnego ruchu i rozciągania mięśnie stają się napięte i sztywne, ograniczając zakres ruchu stawów.

2. Stany neurologiczne: Niektóre schorzenia neurologiczne, takie jak udar, urazy rdzenia kręgowego lub porażenie mózgowe, mogą wpływać na komunikację między układem nerwowym a mięśniami. Ta upośledzona kontrola nerwowa może powodować skurcze mięśni, zwiększone napięcie i przykurcze.

3. Dystrofie mięśniowe: Dystrofie mięśniowe to choroby genetyczne, które powodują postępujące osłabienie i zwyrodnienie mięśni. Gdy mięśnie tracą siłę, mogą ulec zwłóknieniu i rozwinąć się przykurcze.

4. Oparzenia i urazy: Poważne oparzenia lub urazy skóry i znajdujących się pod nią tkanek mogą powodować blizny i przykurcze. Tworzenie się tkanki bliznowatej może ograniczać ruchomość mięśni i stawów.

5. Choroby mięśni: Niektóre choroby mięśni, takie jak zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe, mogą powodować stany zapalne i uszkodzenia włókien mięśniowych, prowadząc do przykurczów.

6. Niedokrwienie: Zmniejszony dopływ krwi do mięśnia, na przykład z powodu długotrwałego ucisku lub niewydolności naczyń, może powodować uszkodzenie mięśni i przykurcze.

7. Czynniki wrodzone: W niektórych przypadkach przykurcze mogą występować od urodzenia (wrodzone). Te wrodzone przykurcze mogą być związane z chorobami genetycznymi lub nieprawidłowym rozwojem płodu.

8. Przykurcz Dupuytrena: Przykurcz Dupuytrena to stan charakteryzujący się pogrubieniem i skróceniem powięzi dłoniowej dłoni, powodując zgięcie palców w dłoni. Dokładna przyczyna nie jest znana, ale wiążą się z nią czynniki genetyczne i pewne schorzenia.

Przykurcze mogą powodować sztywność stawów, ból, ograniczoną ruchomość i upośledzenie funkcjonalne. Leczenie zazwyczaj obejmuje fizykoterapię, ćwiczenia, szynowanie, a czasami interwencję chirurgiczną w celu rozluźnienia skurczonych mięśni i poprawy zakresu ruchu stawów.