Jak lekarze leczą osteoporozę?
1. Leki:
a) Bisfosfoniany (np. alendronian, rizedronian):Leki te spowalniają utratę masy kostnej i zwiększają gęstość kości.
b) Teryparatyd (rekombinowany ludzki hormon przytarczyc):lek ten stymuluje tworzenie kości.
c) Ranelinian strontu:lek ten zwiększa tworzenie kości i zmniejsza ich rozpad.
d) Denosumab (Prolia):To przeciwciało monoklonalne hamuje rozpad kości.
e) Romosozumab (Evenity):To przeciwciało monoklonalne zwiększa tworzenie kości.
2. Suplementy wapnia i witaminy D:
a) Wapń:Odpowiednie spożycie wapnia jest niezbędne dla zdrowia kości. W przypadku niewystarczającej podaży diety zaleca się suplementację.
b) Witamina D:Witamina D ma kluczowe znaczenie dla wchłaniania wapnia. Suplementy są często przepisywane, szczególnie osobom z niskim poziomem.
3. Zmiany stylu życia:
a) Regularne ćwiczenia z obciążeniem:Ćwiczenia takie jak chodzenie, jogging i taniec mogą pomóc w utrzymaniu i budowaniu masy kostnej.
b) Zapobieganie upadkom:Proste modyfikacje w domu i używanie urządzeń wspomagających mogą zmniejszyć ryzyko upadków, które mogą prowadzić do złamań.
c) Rzucenie palenia:Palenie może negatywnie wpływać na zdrowie kości. Rzucenie palenia jest bardzo korzystne.
d) Ograniczanie spożycia alkoholu:Nadmierne spożycie alkoholu może zakłócać wchłanianie wapnia i osłabiać kości.
4. Hormonalna terapia zastępcza (HTZ) dla kobiet po menopauzie:
HTZ może pomóc w utrzymaniu gęstości kości u kobiet po menopauzie. Może to jednak wiązać się z innymi zagrożeniami i należy je dokładnie rozważyć.
5. Fizjoterapia:
Może to pomóc osobom zachować mobilność, siłę i równowagę, zmniejszając ryzyko upadków.
6. Operacja (w ciężkich przypadkach):
Interwencja chirurgiczna może być konieczna w przypadku poważnych złamań lub deformacji spowodowanych osteoporozą.
7. Monitorowanie:
Regularne kontrole i monitorowanie gęstości mineralnej kości za pomocą testów gęstości kości (skany DEXA) są niezbędne do oceny skuteczności leczenia.
Ważne jest, aby osoby chore na osteoporozę lub zagrożone tą chorobą skonsultowały się z lekarzem w celu ustalenia najbardziej odpowiedniego podejścia do leczenia w oparciu o indywidualną sytuację.