Narkolepsja a bezsenność:różnica?

Narkolepsja i bezsenność to dwa różne zaburzenia snu, które mogą powodować znaczne zakłócenia w codziennym życiu. Chociaż oba schorzenia mogą wiązać się z trudnościami z zasypianiem lub utrzymaniem snu, ich przyczyny i objawy znacznie się różnią.

Narkolepsja to przewlekła choroba neurologiczna, która wpływa na zdolność mózgu do kontrolowania cykli snu i czuwania. Osoby chore na narkolepsję doświadczają nadmiernej senności w ciągu dnia (EDS), co oznacza, że ​​mają przemożną potrzebę spania w ciągu dnia, często o nieodpowiednich porach. Mogą również doświadczyć nagłych napadów snu, zwanych atakami snu, które mogą wystąpić w dowolnym miejscu, na przykład podczas prowadzenia pojazdu, jedzenia lub rozmowy. Inne objawy narkolepsji obejmują:

- Katapleksja:nagła utrata napięcia mięśniowego wywołana silnymi emocjami, takimi jak śmiech lub złość

- Paraliż senny:tymczasowa niemożność poruszania się lub mówienia podczas zasypiania lub budzenia się

- Halucynacje:żywe i przypominające sen doświadczenia podczas zasypiania lub budzenia się

Bezsenność z drugiej strony jest zaburzeniem snu charakteryzującym się trudnościami z zasypianiem lub utrzymaniem snu. Bezsenność może być krótkotrwała (ostra) lub długoterminowa (przewlekła) i może mieć różne przyczyny, w tym stres, lęk, depresję, schorzenia, leki i czynniki związane ze stylem życia. Objawy bezsenności obejmują:

- Trudności z zasypianiem (ponad 30 minut)

- Częste przebudzenia w nocy

- Wczesne poranne przebudzenia i niemożność ponownego zaśnięcia

- Zła jakość snu

- Senność i zmęczenie w ciągu dnia

- Trudności z koncentracją

- Drażliwość

- Bóle głowy lub ciała

Chociaż zarówno narkolepsja, jak i bezsenność wiążą się z zaburzeniami snu, różnią się mechanizmami leżącymi u ich podstaw i sposobami leczenia. Narkolepsję leczy się za pomocą leków, modyfikacji stylu życia i terapii behawioralnych mających na celu poprawę senności w ciągu dnia i zmniejszenie napadów snu. Leczenie bezsenności różni się w zależności od przyczyny i może obejmować terapię poznawczo-behawioralną (CBT), przyjmowanie leków, techniki relaksacyjne i leczenie wszelkich podstawowych schorzeń.

Jeśli doświadczasz znacznych problemów ze snem, koniecznie skonsultuj się z pracownikiem służby zdrowia w celu dokładnej diagnozy i odpowiedniego leczenia.