Jak układ nerwowy i hormonalny współpracują, gdy wpadasz w panikę?
1. Układ nerwowy wykrywa zagrożenie . Może to być wszystko, od zagrożenia fizycznego po stresor emocjonalny.
2. Wspólczulny układ nerwowy (SNS) zostaje aktywowany . SNS jest odpowiedzialny za reakcję organizmu na „walkę lub ucieczkę”. Zwiększa tętno, ciśnienie krwi i częstość oddechów, a także uwalnia adrenalinę i inne hormony, które przygotowują organizm do działania.
3. Układ hormonalny uwalnia hormony . Hormony to przekaźniki chemiczne, które przemieszczają się w krwiobiegu i wpływają na różne narządy i tkanki organizmu. W odpowiedzi na panikę układ hormonalny uwalnia hormony, takie jak kortyzol, który pomaga organizmowi mobilizować energię, oraz hormon tarczycy, który zwiększa tempo metabolizmu organizmu.
4. Organizm reaguje na zagrożenie . Zwiększone tętno, ciśnienie krwi i częstość oddechów pomagają organizmowi przygotować się do działania. Uwalnianie hormonów, takich jak adrenalina i kortyzol, zapewnia organizmowi energię potrzebną do zareagowania na zagrożenie.
5. Przywspółczulny układ nerwowy (PSNS) zostaje aktywowany . PSNS jest odpowiedzialny za reakcję organizmu na „odpoczynek i trawienie”. Zmniejsza tętno, ciśnienie krwi i częstość oddechów, pomaga ciału powrócić do stanu spokoju.
6. Ciało powraca do stanu spokoju. Gdy zagrożenie minie, organizm powraca do stanu spokoju. Tętno, ciśnienie krwi i częstość oddechów zwalniają, a poziom hormonów, takich jak adrenalina i kortyzol, spada.
