Dlaczego warunki pracy w młynie Lowell były tak złe?
- Robotnicy młyna, głównie młode kobiety, pracowali długie godziny za niską płacę. Zwykle zarabiali od 2 do 3 dolarów tygodniowo, co ledwo wystarczało na pokrycie podstawowych wydatków na życie.
Długie godziny pracy:
- Od robotników młyna oczekiwano pracy 6 dni w tygodniu, od wschodu do zachodu słońca.
- Oznaczało to pracę do 14 godzin dziennie w miesiącach letnich
Niebezpieczne warunki pracy:
- Fabryki były często zatłoczone i niehigieniczne, ze słabą wentylacją i oświetleniem.
- Pracownicy byli narażeni na działanie niebezpiecznych maszyn i materiałów, dlatego wypadki były częste.
Ścisła dyscyplina:
- Pracownicy młyna podlegali rygorystycznemu zestawowi zasad i przepisów.
- Nie wolno im było rozmawiać ani śpiewać w czasie pracy, a za naruszenie zasad groziła im kara grzywny.
Brak możliwości awansu:
- Pracownicy młyna mieli niewielkie szanse na poprawę swojego życia.
- Możliwości awansu było niewiele, a większość pracowników przez całe życie pozostawała uwięziona w nisko płatnej pracy.
Te złe warunki pracy doprowadziły do wysokiego wskaźnika rotacji i absencji w fabrykach Lowell. Robotnicy często opuszczali młyny w poszukiwaniu lepszej pracy lub zawierania małżeństw i zakładania rodzin. W rezultacie młyny stale potrzebowały nowych pracowników i często uciekały się do zatrudniania młodych kobiet z obszarów wiejskich, które desperacko potrzebowały pracy.
