Co to jest kość nadkłykcia?

Epikokdyle to wyrostki kostne lub wypukłości zlokalizowane na dystalnych (odległych) końcach kości długich kończyn górnych i dolnych. Mogą być umiejscowione przyśrodkowo lub bocznie, a ich podstawową funkcją jest zapewnienie punktów przyczepu dla mięśni i więzadeł. Te kostne punkty orientacyjne często służą jako łatwo wyczuwalne odniesienia anatomiczne podczas badań fizykalnych i obrazowania diagnostycznego.

Nadkłykieć przyśrodkowy i boczny:

Kości długie, takie jak kość ramienna (kość ramienia) i kość udowa (kość udowa), posiadają zarówno nadkłykieć przyśrodkowy, jak i boczny.

Nadkłykieć ramienia:

Kość ramienna ma nadkłykieć przyśrodkowy i nadkłykieć boczny na dalszym końcu.

1. Nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej: Znajduje się po wewnętrznej stronie łokcia i służy przede wszystkim jako miejsce przyczepu mięśni zginaczy przedramienia.

2. Nadkłykieć boczny kości ramiennej: Znajduje się po zewnętrznej stronie łokcia i służy jako miejsce przyczepu mięśni prostowników przedramienia.

Nadkłykieć kości udowej:

Kość udowa ma dwa nadkłykcie, oba zlokalizowane na jej dalszym końcu.

1. Nadkłykieć przyśrodkowy kości udowej: Umieszczony po wewnętrznej stronie stawu kolanowego, przede wszystkim przyczynia się do stabilności kolana.

2. Nadkłykieć boczny kości udowej: Znajduje się na zewnętrznej stronie stawu kolanowego i działa jako miejsce przyczepu różnych mięśni nóg.

Znaczenie kliniczne:

Nadkłykcie mają znaczenie kliniczne jako miejsca przyczepów mięśni i ścięgien. Urazy nadkłykcia, szczególnie w okolicy łokcia (łokieć tenisisty i łokieć golfisty), są częste podczas niektórych sportów i powtarzalnych czynności manualnych. Ból i tkliwość wokół tych wypustek kostnych może wskazywać na uszkodzenie otaczających struktur, takich jak ścięgna lub więzadła, i wymagać pomocy lekarskiej.

Podsumowując, nadkłykcie to wypustki kostne na dystalnych końcach kości długich, zapewniające miejsca przyczepu mięśni i więzadeł. Nadkłykieć przyśrodkowy i boczny kości ramiennej i kości udowej to najważniejsze przykłady o szczególnym znaczeniu klinicznym w leczeniu takich schorzeń, jak łokieć tenisisty i łokieć golfisty. Zrozumienie anatomii i funkcji tych punktów orientacyjnych w kościach pomaga w dokładnej diagnostyce i leczeniu różnych schorzeń układu mięśniowo-szkieletowego.