W jaki sposób odruchy rozciągania są wykorzystywane do wykrywania uszkodzenia rdzenia kręgowego?

Odruch rozciągania jest odruchem monosynaptycznym, który polega na skurczu mięśnia w odpowiedzi na jego nagłe rozciągnięcie. Zachodzi w nim za pośrednictwem rdzenia kręgowego i nie wymaga żadnego wkładu mózgu.

Kiedy mięsień jest rozciągany, aktywowane jest wrzeciono mięśniowe, które jest receptorem proprioceptywnym. Aktywuje to neuron doprowadzający, który wysyła sygnał do rdzenia kręgowego. Następnie rdzeń kręgowy wysyła sygnał do neuronu ruchowego, który unerwia mięsień i powoduje jego skurcz.

Odruch rozciągania służy do badania uszkodzeń rdzenia kręgowego, ponieważ jest to prosty i szybki sposób oceny integralności rdzenia kręgowego. Jeśli odruch rozciągania nie występuje, oznacza to, że może dojść do uszkodzenia rdzenia kręgowego na poziomie odpowiedniego odcinka kręgosłupa.

Aby sprawdzić odruch rozciągania, lekarz uderza ścięgno mięśnia młotkiem odruchowym. Powoduje to rozciągnięcie mięśnia i wywołanie odruchu rozciągania. Następnie lekarz obserwuje skurcz mięśni.

Brak skurczu mięśnia wskazuje na możliwość uszkodzenia rdzenia kręgowego na poziomie odpowiedniego odcinka kręgosłupa. Należy jednak pamiętać, że brak odruchu rozciągania niekoniecznie oznacza uszkodzenie rdzenia kręgowego. Inne stany, takie jak neuropatia obwodowa, mogą również powodować brak odruchu rozciągania.

Dlatego odruch rozciągania jest tylko jednym z wielu testów stosowanych do diagnozowania uszkodzenia rdzenia kręgowego.