Czym jest dysmorfia ciała?

Zaburzenie dysmorfii ciała (BDD), znane również po prostu jako dysmorfia ciała, to zaabsorbowanie jedną lub większą liczbą dostrzegalnych wad wyglądu. Zwykle nie można go złagodzić środkami uspokajającymi ani zabiegami kosmetycznymi.

Krótko mówiąc, osoba dotknięta dysmorfią ciała nie może przestać myśleć o jednej lub kilku dostrzeżonych wadach lub defektach w swoim wyglądzie, które tylko ona widzi lub wydaje się gorsza niż jest. Osoby dotknięte chorobą mają tendencję do spędzania nadmiernej ilości czasu na pielęgnacji, próbowaniu ukrycia wad lub porównywaniu swojego wyglądu z innymi. Na przykład mogą często przeglądać się w lustrze, szukać u innych ciągłych zapewnień na temat swojego wyglądu lub całkowicie unikać sytuacji towarzyskich. Te obsesje mogą powodować skrajny niepokój, znacząco utrudniać codzienne życie i wpływać na relacje, pracę lub szkołę.

Niektóre typowe tematy dotyczące zaburzeń dysmorficznych obejmują :

- nadmierne obawy dotyczące wypadania lub przerzedzania włosów

- nadmierne skupianie się na wielkości, kształcie lub symetrii części ciała (np. nosa, ust, piersi, genitaliów)

- nadmierne obawy dotyczące przebarwień i zmarszczek skóry

- przekonanie, że własne ciało jest zdeformowane lub brzydkie, nawet jeśli obiektywne dowody wskazują inaczej

- kompulsywne zachowania związane z wyglądem, takie jak częste przeglądanie się w lustrze, nadmierna pielęgnacja lub pielęgnacja skóry lub zabieganie o zabiegi kosmetyczne

- strach przed byciem widzianym w miejscach publicznych lub w kontaktach towarzyskich z powodu dostrzeżonych wad własnego wyglądu

- unikanie sytuacji, w których można sprawdzić czyjś wygląd, takich jak chodzenie na plażę, pływanie lub uczestnictwo w wydarzeniach towarzyskich

- poważny niepokój emocjonalny, depresja lub lęk spowodowane nadmiernym skupianiem się na wyglądzie

- myśli lub zachowania samobójcze