Jaka jest różnica między granicą plastyczności a granicą plastyczności?

Granica plastyczności to naprężenie, przy którym materiał zaczyna odkształcać się plastycznie, co oznacza, że ​​po usunięciu naprężenia nie powróci do swojego pierwotnego kształtu.

Stres dowódowy to naprężenie, przy którym materiał wykazuje określoną wielkość odkształcenia plastycznego, zwykle 0,2% odkształcenia. Jest to najczęściej stosowana miara granicy plastyczności materiału.

Granica plastyczności i granica plastyczności są często używane zamiennie, ale istnieje między nimi niewielka różnica. Granica plastyczności to punkt, w którym materiał zaczyna odkształcać się plastycznie, natomiast granica plastyczności to punkt, w którym materiał odkształca się plastycznie o określoną wielkość.

Różnica między granicą plastyczności a granicą plastyczności jest zwykle niewielka i często nie jest istotna w zastosowaniach inżynieryjnych. Są jednak przypadki, w których różnica jest istotna. Na przykład naprężenie graniczne stosuje się do projektowania konstrukcji, które nie mogą odkształcać się plastycznie, takich jak mosty i budynki.

Granicę plastyczności i granicę plastyczności można określić, przeprowadzając próbę rozciągania materiału. Podczas próby rozciągania próbkę materiału rozciąga się aż do zerwania i rejestruje się krzywą naprężenia-odkształcenia. Granica plastyczności to punkt na krzywej naprężenia-odkształcenia, w którym materiał zaczyna odkształcać się plastycznie, natomiast granica plastyczności to punkt na krzywej naprężenia-odkształcenia, w którym materiał odkształca się plastycznie o określoną wielkość.