Co służy do diagnozowania BED?

Zaburzenie objadania się (BED) to powszechne, poważne zaburzenie odżywiania, w przebiegu którego ludzie odczuwają utratę kontroli nad jedzeniem. Osoby cierpiące na BED często spożywają duże ilości jedzenia w krótkim czasie, po czym mają poczucie winy lub wstydu z tego powodu. Mogą także próbować ukryć swoje objadanie się przed innymi.

BED diagnozuje specjalista zajmujący się zdrowiem psychicznym, na przykład psychiatra lub psycholog. Kryteria diagnostyczne BED obejmują:

* Nawracające epizody objadania się charakteryzują się następującymi cechami:

* Spożywanie ilości jedzenia zdecydowanie większej niż to, co większość ludzi zjadłaby w podobnym okresie czasu i podobnych okolicznościach

* Poczucie utraty kontroli nad jedzeniem podczas objadania się

* Epizody objadania się są powiązane z co najmniej trzema z poniższych:

* Szybkie jedzenie

* Jedzenie aż do nieprzyjemnego uczucia sytości

* Jedzenie w samotności, ponieważ wstydzisz się tego, ile jesz

* Poczucie wstrętu do siebie, depresji lub poczucia winy po przejadaniu się

* Wyraźny niepokój związany z napadowym objadaniem się

* Objadanie się występuje średnio co najmniej raz w tygodniu przez 3 miesiące

* Objadanie się nie jest wyłącznie kojarzone z jadłowstrętem psychicznym lub bulimią psychiczną

Aby zdiagnozować BED, specjalista zdrowia psychicznego zapyta Cię o Twoje nawyki żywieniowe oraz myśli i uczucia dotyczące jedzenia. Mogą również poprosić Cię o wypełnienie kwestionariusza dotyczącego Twoich nawyków żywieniowych. Jeśli zdiagnozują u Ciebie BED, stworzą plan leczenia dostosowany do Twoich potrzeb.

Leczenie BED zazwyczaj obejmuje psychoterapię, leki lub kombinację obu. Psychoterapia może pomóc Ci nauczyć się zmieniać nawyki żywieniowe i rozwijać zdrowsze relacje z jedzeniem. Leki mogą pomóc zmniejszyć apetyt i ochotę na jedzenie.