Jaka jest patofizjologia zaburzeń osobowości wielorakiej?
Zaburzenie osobowości wielorakiej, obecnie określane jako zaburzenie dysocjacyjne tożsamości (DID), to złożony stan psychiczny charakteryzujący się występowaniem dwóch lub więcej odrębnych stanów osobowości lub tożsamości u danej osoby. Dokładna patofizjologia DID nie jest w pełni poznana, ale uważa się, że kilka teorii i czynników przyczynia się do jego rozwoju:
1. Trauma: DID jest silnie powiązany z historią ciężkiej traumy w dzieciństwie, takiej jak przemoc fizyczna, emocjonalna lub seksualna, zaniedbanie lub inne formy przewlekłego stresu. Uważa się, że te traumatyczne doświadczenia przytłaczają mechanizmy radzenia sobie rozwijającego się dziecka, prowadząc do fragmentacji „ja” jako mechanizmu obronnego.
2. Dysocjacja: Dysocjacja to proces psychologiczny polegający na tymczasowym oderwaniu się od otoczenia, myśli, wspomnień lub poczucia siebie. W DID dysocjacja staje się poważnym i trwałym mechanizmem radzenia sobie, stosowanym przez jednostkę w celu uniknięcia przytłaczającej traumy.
3. Odmienne stany świadomości: Osoby z DID doświadczają zmian w swojej świadomości, prowadzących do odrębnych stanów osobowości, które mogą mieć różne myśli, uczucia, wspomnienia i zachowania. Te stany osobowości mogą być postrzegane jako odrębne tożsamości posiadające własne, unikalne cechy.
4. Zmiany neurobiologiczne: Badania sugerują, że DID jest powiązany ze zmianami w strukturze i funkcjonowaniu mózgu. Zaobserwowano nieprawidłowości w obszarach odpowiedzialnych za integrację wspomnień, emocji i samoświadomości, w tym w hipokampie, ciele migdałowatym i korze przedczołowej.
5. Predyspozycje genetyczne: Niektóre badania wskazują na komponent genetyczny DID, co sugeruje, że niektóre osoby mogą być bardziej podatne na rozwój tego zaburzenia, jeśli są narażone na traumatyczne doświadczenia.
6. Zaburzenie przywiązania: Wczesne relacje przywiązania z opiekunami mogą znacząco wpłynąć na zdolność jednostki do rozwijania spójnego poczucia siebie. Zakłócone wzorce przywiązania spowodowane traumą lub zaniedbaniem mogą przyczyniać się do rozwoju DID.
7. Rozregulowanie pamięci: Osoby z DID często mają trudności z pamięcią, takie jak luki lub niespójności we wspomnieniach. Niektóre wspomnienia mogą zostać stłumione lub pofragmentowane w wyniku dysocjacji związanej z traumą.
Należy zauważyć, że DID jest rzadkim i złożonym zaburzeniem, a konkretne mechanizmy leżące u podstaw jego rozwoju nie są jeszcze w pełni poznane. Konieczne są dalsze badania, aby uzyskać kompleksowe zrozumienie patofizjologii dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości.
