Co dzieje się z częścią maszyny, która nie została hartowana, gdy zostanie poddana obciążeniom udarowym lub naprężeniom zginającym?

Część maszyny, która nie została odpuszczona pod wpływem obciążeń udarowych lub naprężeń zginających, jest bardziej podatna na uszkodzenia ze względu na obecność naprężeń wewnętrznych i brak plastyczności. Odpuszczanie to proces obróbki cieplnej następujący po hartowaniu i polegający na podgrzaniu metalu do określonej temperatury poniżej punktu krytycznego, a następnie ochłodzeniu go z kontrolowaną szybkością. Podstawowym celem odpuszczania jest zmniejszenie twardości metalu przy jednoczesnym zwiększeniu jego wytrzymałości, ciągliwości i odporności na obciążenia udarowe.

Kiedy część maszyny nie jest odpowiednio odpuszczana lub nie jest odpuszczana wcale, pozostaje w stanie hartowanym o wysokiej twardości, ale o niskiej wytrzymałości. Pod obciążeniem udarowym lub naprężeniem zginającym część może doznać nagłych uderzeń, wibracji lub sił przekraczających jej nośność. Wysoka twardość w połączeniu z naprężeniami wewnętrznymi występującymi w metalu w wyniku szybkiego chłodzenia podczas hartowania sprawia, że ​​część jest bardziej podatna na kruche pękanie.

Brak odpuszczania zmniejsza także plastyczność materiału, czyli zdolność do poddawania się odkształceniom plastycznym bez pękania. W rezultacie część wykazuje zmniejszoną odporność na inicjację i propagację pęknięć, co zwiększa prawdopodobieństwo nagłej i katastrofalnej awarii pod wpływem wstrząsu lub naprężenia zginającego.

Natomiast prawidłowo odpuszczona część maszyny ma bardziej zrównoważoną kombinację twardości i wytrzymałości, osiągniętą poprzez odpuszczanie w odpowiedniej temperaturze i szybkości chłodzenia. Dzięki temu metal może skuteczniej absorbować i rozpraszać energię, zmniejszając ryzyko kruchego uszkodzenia i poprawiając ogólną wydajność i trwałość części maszyny pod obciążeniami udarowymi lub naprężeniami zginającymi.