Poziom cukru we krwi utrzymuje się w dość wąskim zakresie pomimo nierównomiernego spożycia ze względu na zdolność do wykonywania czego?
1. Magazynowanie glukozy (glikogeneza):Kiedy po posiłku wzrasta poziom cukru we krwi, wątroba pobiera nadmiar glukozy i przekształca ją w glikogen w procesie glikogenezy. Glikogen służy jako forma magazynowania glukozy w komórkach wątroby.
2. Uwalnianie glukozy (glikogenoliza):Kiedy poziom cukru we krwi spada, na przykład między posiłkami lub podczas postu, wątroba rozkłada zmagazynowany glikogen na glukozę w procesie glikogenolizy. To uwalnia glukozę do krwioobiegu, co podnosi poziom cukru we krwi.
3. Glukoneogeneza:Oprócz glikogenolizy wątroba może również wytwarzać glukozę ze źródeł innych niż węglowodany w procesie zwanym glukoneogenezą. Dzieje się tak, gdy zapasy glukozy w organizmie wyczerpują się, na przykład podczas długotrwałego postu lub głodu. Glukoneogeneza obejmuje konwersję aminokwasów, glicerolu z tłuszczów i mleczanu do glukozy.
4. Regulacja insuliny i glukagonu:Procesy magazynowania i uwalniania glukozy w wątrobie są regulowane przez hormony, takie jak insulina i glukagon. Insulina wytwarzana przez trzustkę w odpowiedzi na wysoki poziom cukru we krwi wspomaga wychwyt glukozy przez wątrobę i magazynowanie glukozy w postaci glikogenu. Glukagon, również wytwarzany przez trzustkę, stymuluje rozkład glikogenu i uwalnianie glukozy do krwiobiegu, gdy poziom cukru we krwi jest niski.
Dzięki tym mechanizmom wątroba pełni rolę rezerwuaru glukozy, pomagając utrzymać poziom cukru we krwi w stosunkowo wąskim zakresie pomimo różnic w spożyciu pokarmu i wydatku energetycznym. Jest to niezbędne do zapewnienia stałego dopływu glukozy do mózgu i innych tkanek, których energia opiera się głównie na glukozie.
