Jak mierzy się poziom cukru we krwi?
Pomiar poziomu cukru we krwi wymaga użycia określonych urządzeń i technik w celu dokładnego określenia ilości glukozy obecnej we krwi. Do najpopularniejszych metod pomiaru poziomu cukru we krwi zalicza się:
1. Test nakłucia palca:
- Metoda ta polega na nakłuciu małego naczynia krwionośnego na opuszku palca za pomocą lancetu.
- Następnie kroplę krwi umieszcza się na pasku testowym, który umieszcza się w glukometrze.
- Glukometr odczytuje prąd elektryczny wytwarzany w wyniku interakcji glukozy we krwi z substancjami chemicznymi na pasku testowym, zapewniając odczyt poziomu cukru we krwi.
2. Ciągłe monitorowanie poziomu glukozy (CGM):
- Urządzenia CGM wykorzystują mały czujnik umieszczany pod skórą, zwykle na brzuchu lub ramieniu.
- Czujnik co kilka minut mierzy śródmiąższowy poziom glukozy (płynu między komórkami) i przesyła go do odbiornika lub aplikacji na smartfonie.
- Pozwala to na ciągłe monitorowanie poziomu cukru we krwi w ciągu dnia, zapewniając kompleksowy obraz trendów i wzorców poziomu glukozy.
3. Laboratoryjne badanie krwi:
- Metoda ta polega na pobraniu krwi z żyły, zazwyczaj z ramienia.
- Próbka krwi jest następnie wysyłana do laboratorium w celu analizy, gdzie za pomocą automatycznych maszyn mierzy się poziom glukozy.
- Laboratoryjne badania krwi są mniej wygodne niż testy nakłucia palca, ale mogą zapewnić bardziej precyzyjne i dokładne pomiary w niektórych sytuacjach, takich jak diagnozowanie cukrzycy.
4. Test doustnej tolerancji glukozy (OGTT):
- OGTT to specyficzne badanie laboratoryjne stosowane w diagnostyce cukrzycy ciążowej i cukrzycy typu 2.
- Polega na spożyciu odmierzonej ilości glukozy i oznaczaniu poziomu cukru we krwi w określonych odstępach czasu przez kilka godzin.
Wybór metody pomiaru poziomu cukru we krwi zależy od takich czynników, jak cel, wymagana częstotliwość monitorowania, wygoda i osobiste preferencje. Osoby chore na cukrzycę często korzystają z testów nakłuć palca lub urządzeń CGM do regularnego monitorowania, natomiast badania laboratoryjne mogą być wykorzystywane okresowo w celu potwierdzenia diagnozy lub w celu przeprowadzenia szczegółowej oceny lekarskiej.
