Opisz reakcję organizmu ludzkiego na poziomie komórkowym na postrzegane zagrożenie głodem, np. gdy dana osoba jest na diecie lub jest chora?
1. Zmiany hormonalne
- Zwiększony kortyzol: W odpowiedzi na odczuwalne uczucie głodu nadnercza uwalniają hormon stresu – kortyzol. Kortyzol pomaga mobilizować zasoby energii poprzez stymulację rozkładu węglowodanów, białek i tłuszczów. Tłumi także mniej istotne funkcje, takie jak wzrost i reprodukcja, aby przekierować zasoby na niezbędne procesy.
- Spadek poziomu insuliny: Insulina to hormon, który pomaga komórkom wchłaniać glukozę z krwiobiegu w celu uzyskania energii. W okresach odczuwalnego głodu poziom insuliny spada, aby zmniejszyć wychwyt glukozy przez komórki. Pozwala to organizmowi oszczędzać glukozę dla ważnych narządów, takich jak mózg i serce, i promować wykorzystanie alternatywnych źródeł paliwa, takich jak zmagazynowane tłuszcze.
- Zwiększony poziom glukagonu: Glukagon to hormon stymulujący wątrobę do wytwarzania glukozy z zmagazynowanego glikogenu. Podczas odczuwalnego głodu poziom glukagonu wzrasta, aby wspomóc produkcję glukozy i utrzymać poziom glukozy we krwi w normalnym zakresie.
2. Adaptacje metaboliczne
- Zwiększona lipoliza: Lipoliza to proces rozkładu trójglicerydów (tłuszczów zmagazynowanych) na glicerol i kwasy tłuszczowe. Kiedy organizm odczuwa brak energii, zwiększa lipolizę, aby uwolnić kwasy tłuszczowe do krwioobiegu. Te kwasy tłuszczowe mogą być wykorzystywane jako alternatywne źródło paliwa przez komórki w całym organizmie.
- Ketoza: Jeśli odczuwalny głód będzie się utrzymywał, organizm może wejść w stan ketozy. Podczas ketozy wątroba przekształca kwasy tłuszczowe w ciała ketonowe, które mogą być wykorzystywane jako źródło energii przez mózg i inne tkanki. Ketoza może prowadzić do zmian nastroju, apetytu i poziomu energii.
- Zwolnione tempo metabolizmu: Aby oszczędzać energię, organizm może obniżyć tempo metabolizmu, spowalniając niepotrzebne procesy. Może to spowodować obniżenie temperatury ciała, tętna i częstości oddechów.
- Katabolizm białek: W skrajnych przypadkach głodu organizm może rozbić tkankę mięśniową, aby uwolnić aminokwasy w celu uzyskania energii. Proces ten, znany jako katabolizm białek, może prowadzić do utraty i osłabienia mięśni.
Ogólnie rzecz biorąc, reakcja organizmu na odczuwany głód obejmuje skoordynowaną serię adaptacji hormonalnych i metabolicznych, które pomagają utrzymać podstawowe funkcje, oszczędzać energię i chronić ważne tkanki. Te adaptacje są niezbędne do przetrwania w okresach ograniczonej dostępności pożywienia lub zwiększonego zapotrzebowania na energię, ale mogą również mieć niekorzystny wpływ na ogólny stan zdrowia, jeśli są długotrwałe lub ekstremalne.
