Jaka jest definicja zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego?

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) to choroba psychiczna powodująca powtarzające się, niechciane myśli (obsesje) i zachowania (kompulsje). Obsesjom często towarzyszy lęk, a kompulsje często wykonywane są w celu zmniejszenia lęku.

OCD jest częstym zaburzeniem, dotykającym około 1% populacji. Zwykle zaczyna się w okresie dojrzewania lub wczesnej dorosłości i może mieć charakter przewlekły.

OCD może znacząco wpłynąć na życie danej osoby, powodując trudności w pracy, szkole i w związkach. Jednakże OCD można skutecznie leczyć za pomocą terapii, leków lub kombinacji obu.

OCD charakteryzuje się obecnością obsesji i kompulsji.

Obsesje to:

- Niechciane i natrętne myśli, obrazy lub pragnienia

- Często powtarzalne i niepokojące

- Może powodować niepokój, strach lub obrzydzenie

- Może być trudny do kontrolowania lub zatrzymania

Przymusy to:

- Powtarzające się zachowania lub działania psychiczne, do których wykonania dana osoba czuje się zmuszona

- Często wykonywane w celu zmniejszenia niepokoju lub dystresu

- Może być nadmierne lub nieuzasadnione

- Może zakłócać codzienne życie danej osoby

OCD może być zaburzeniem powodującym niepełnosprawność, ale można je skutecznie leczyć. Możliwości leczenia obejmują terapię poznawczo-behawioralną, leki i kombinację obu.